EXCLUSIEVE FRAGMENTEN UIT DE BRIEF VAN EL PISTOLERO AAN SPORZA
“Ik zal ze enorm missen, Miguel en José. Ik liet de integrale uitzendingen altijd opnemen door mijn vrienden in Vlaanderen. Voor een renner in koers is nachtrust echt van levensbelang. Kon ik om 22u30 de slaap nog niet vatten dan spoelde ik steevast door naar het tweede of derde uur van een lange etappe. Zelden lag ik om 22u39 nog wakker.”
“Ik heb er ook een deel van mijn pensioenzekerheid aan te danken. Miguel kent de bazin van zowat elk café waar we passeren persoonlijk. De meeste van die dames zijn op leeftijd en van zodra het voor hen te zwaar wordt neem ik hun uitspanning over. Ik ben ondertussen stille vennoot in 346 café’s in de Vlaamse Ardennen. Werken moet ik al een tijdje niet meer.”
“Renato is veel meer dan een bevriende verslaggever. Hij was in de Giro elke dag weer een baken voor mij. Een kompas. Mijn poolster. Die Italianen zijn zo mogelijk nog minder georganiseerd dan Spanjaarden. Stel je voor. Zonder de dagelijkse “ultimooo chilometrooo” van Renato had ik geen flauw idee hoever het nog was tot de streep. Aan de signalisatie of de koersdirectie heb je niks in de Giro. Die keer dat Renato ziek in bed lag ben ik per ongeluk de Stelvio nog helemaal terug afgereden. Ik heb een uur tevergeefs naar de finishlijn gezocht in Bormio. Genant.”
“Enkel Miguel mag mij ‘Bertje’ noemen. Dat hij de meeste Spaanse plaatsnamen fout uitspreekt op tv is een onschuldig grapje tussen ons beiden. Miguel kan bijvoorbeeld alle Spaanse alcoholische streekproducten in perfect Spaans oplijsten. Zeker na een paar glazen rioja.”
“Aan Carlos de la Nueva Iglesia heb ik niet zo’n warme herinneringen. Enkele jaren geleden was ik uitgenodigd als gast in Viva la Bicicletta. Tijdens het aanbrengen van de speciale muggenlokkende gezichtscrème kwam iemand van de redactie mij met de staart tussen de benen zeggen dat mijn Spaanse streekdialect toch niet genoeg op West-Vlaams leek. Carlos wilde mij niet in de uitzending zonder West-Vlaamse ondertiteling. Dat was een regelrecht affront. Ik ben opgestapt. Later hoorde ik dat ik snel-snel vervangen werd door een kunstenaar, een zekere Jan De Cock. Nochtans geen West-Vlaming. Bah.”
“Ik weet nog niet precies waar ik mijn dagen mee ga vullen. Eén van de projecten die op stapel staan is een Spaanse vertaling van het wielerjargon van Miguel en José. Misschien hoor je reporters van TVE binnen enkele jaren uitzinnig ‘met het hol vol open achteraan’ roepen in hun cabine. Misschien ga ik eens meefietsen met José in Turkije, hij heeft er genoeg reclame voor gemaakt. Of doe ik duo-schnabbel-presentaties met Miguel voor wielersponsors. Verkleed als pistolero. Wie weet. Vanaf nu mag alles, moet niets meer.”
— Alberto
Sociaal digitaal van het eerste uur. Marketing/communicatie- en mensenleider met een hart. Altijd zoekend naar waarde(n).
Filip Aerts blogt 
Geef een reactie